Küçük bir çocuk bahçede gezinirken bir tırtıl kozası bulmuş ve cebine atıp evine getirmiş, masasının üzerine bırakmış.

Birkaç gün sonra çocuk kozanın hareketlendiğini görmüş.
Kozanın ucunda minik bir delik açılmış, küçücük bir kelebek oradan dışarı çıkmaya çalışıyormuş, ama delik çok dar olduğundan bir türlü başaramıyormuş.

Çocuk kelebeğe yardımcı olmak için hemen bir makasla deliği büyütmüş, kelebek bu büyük delik sayesinde kozanın içinden rahatlıkla dışarı çıkmış.

Fakat bir sorun varmış, kelebek uçmaya çalışıyor ama bir türlü uçamıyormuş.

Çünkü kelebeğin kanatları henüz gelişmemiş, çok zayıfmış, kelebeğin kanatlarının güçlenmesi için, o kozanın içinden çıkabilmesi için saatlerce uğraşması ve bunu kendi kendine başarması gerekiyormuş.

Çocuk kelebeğe iyilik yaptığını sanırken aslında en büyük kötülüğü yapmış,

Ve zavallı kelebek zaten kısacık olan birkaç günlük ömrünü yerlerde sürünerek tamamlamış, hiç uçamamış…

****

Bizi hayatta geliştiren, güçlendiren şey çektiğimiz zorluklardır, hiç zorluk çekmemiş, hiç mücadele etmemiş birinin güçlenmiş olması da mümkün değildir.

Ne kadar çok zorluk çektiyseniz ne kadar acı çektiyseniz aslında o kadar güçlü ve dayanıklısınız demektir.
Ama tek bir şartla, pes etmediğiniz sürece…

Sadece pes edenler kaybeder, gücünüzün farkına varın, hadi şimdi kalkın ayağa ve bu hayatınızda yapmak istediğiniz ne varsa, değiştirmek istediğiniz ne varsa bugün ilk adımı adın, gerisi gelecektir zaten…